Ο Βασίλης Ασημακόπουλος πρωταγωνίστησε ως Προμηθέας στην τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης» στο θέατρο "ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ"

Βασίλης Ασημακόπουλος

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013. Στο θέατρο "ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ" στο Άλσος Περιστερίου παρουσιάστηκε το Λυρικό Δράμα «Προμηθέας Δεσμώτης» σε μουσική και λιμπρέτο του Παναγιώτη Καρούσου βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου.

Ο Βασίλης Ασημακόπουλος πρωταγωνίστησε ως Προμηθέας στην τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης» την οποία και σκηνοθέτησε. Ο κύριος Ασημακόπουλος έδωσε έναν Προμηθέα πάνω από τα καθιερωμένα επίπεδα του συμβατού δράματος, λόγω του ότι η εναλλαγή πρόζας και τραγουδιού αναδεικνύουν τον ήρωα στον υψηλό βαθμό του λυρικού καλλιτέχνη, φωτισμένο με το Απολλώνιο πνεύμα. Ο Προμηθέας του Βασίλη Ασημακόπουλου είναι ένα σύμβολο αντίστασης στην κάθε λογής τυραννική εξουσία.

Είναι μεγάλο το επίτευγμα για έναν νέο καλλιτέχνη να ερμηνεύσει τον ρόλο του «Προμηθέα Δεσμώτη» και συνήθως οι μεγάλοι ερμηνευτές δεν έχουν απόλυτη συνείδηση της αξίας αυτού που κάνουν. Το δυσκολότερο γι’αυτούς είναι αν το αντιληφθούν να παραμείνουν ταπεινοί όσο τέλος πάντων μπορούν.

Επίσης είναι άδικο να μειώνονται οι καλλιτέχνες όταν είναι ακόμα στην αρχή της καριέρας τους όταν κάνουν σπουδαία πράγματα επειδή ακριβώς είναι νέοι.

Μην ξεχνάμε το κλασικό παράδειγμα της Μαρίας Κάλλας που ερμήνευσε μια φορά στην σκηνή την Λαίδη Μακβεθ αλλά από τότε και παρόλο που η Κάλλας ήταν 29 ετών καμία δεν την ξεπέρασε ακόμα μέχρι σήμερα. Σήμερα κανείς δεν τολμά να μιλήσει για το επίτευγμα της Κάλλας σε τόσο νεαρή ηλικία γιατί η Κάλλας έμεινε στην ιστορία από την μετέπειτα καριέρα της. Έτσι και ο κύριος Ασημακοπουλος αν καταφέρει να συνέχιση στην αρχαία τραγωδία οι παραστάσεις που πρωταγωνιστεί τώρα θα μείνουν ιστορικές και θα μιλάμε γι’αυτές με περισσότερο θαυμασμό στα επόμενα χρόνια. Αυτός έχει το βάρος του ταλέντου που του χάρισε ο θεός και θα πρέπει να αποδειχθεί αντάξιος αυτού του θεϊκού ταλέντου.

Βασίλης Ασημακόπουλος

Ο τενόρος Αναστάσιος Στέλλας ως Ωκεανός και Ερμής εντυπωσίασε με την αψεγάδιαστη φωνή του και την ερμηνευτική του άνεση.

Ο τενόρος Αναστάσιος Στέλλας εμφανίστηκε στην σκηνή ως Ωκεανός ερμηνεύοντας μαζί με τον Βασίλη Ασημακόπουλο και την Μαρία Λυμπεράκου το Τρίο Προμηθέας, Ωκεανός και Νύμφη Ωκεανίδα. Στο φινάλε του τρίο εντυπωσίασε ερμηνεύοντας με πολύ μπρίο τις γρήγορες αλλά Ροσσίνι κολορατούρες της παρτιτούρας.

Στον μελωδικότατο και φαμφαρόνο ρόλο του Ερμή καταχειροκροτήθηκε και δικαίως γιατί ερμήνευσε την άρια με τόση άνεση που συνεπήρε το ακροατήριο μαζί του.

Ο Αναστάσιος Στέλλας είναι ένας σπουδαίος μουσικός που προοιωνίζει ένα λαμπρό μέλλον.

Ως Ιώ και Νύμφη Ωκεανίδα η σοπράνο Μαρία Λυμπεράκου ήταν συνταρακτική για άλλη μια φορά με φρέσκια φωνή λυρικής κολορατούρας και σκηνική παρουσία.

Στην εκπληκτική άρια της Ωκεανίδας ήταν τέλεια και φωνητικά και σκηνικά. Απέδωσε τις κολορατούρες με άρτια τεχνική και πληθωρική μουσικότητα.

Στην συνέχεια του έργου εμφανίστηκε στον τραγικό ρόλο της Ιούς με χρυσά κέρατα και έντονο Make-up όπως απαιτούσε ο ιδιαίτερα έντονος ρόλος της ηρωιδας.

Η φωνή της πιο λυρική και γεμάτη με έντονη θεατρική ερμηνεία εντυπωσίασε το κοινό. Στο δε περίφημο ντουέτο με τον Προμηθέα έδωσε όλη της την ψυχή και την προσπάθεια να χρωματίσει την φωνή της ανάλογα με το κείμενο του Αισχύλου.

Στο ρόλο της Κορυφαίας του Χορού Ωκεανίδας η Σαλαμίνια ηθοποιός Βίκυ Βιρβίλη, μαζί με το Χορό των Ωκεανίδων που αποτελούνταν από τις Ιέρειες έδωσε μια άλλη διάσταση στην παράσταση κάνοντας την ένωση της όπερας με το θέατρο και την τραγωδία.

Βασίλης Ασημακόπουλος

Η ηθοποιός Βίκυ Βιρβίλη έχοντας στο ενεργητικό της αρκετούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία ερμήνευσε με τραγικότητα το ρόλο της Κορυφαίας του χορού Ωκεανίδας, βγάζοντας όλη την συμπόνια που απαιτούσε ο ρόλος. Ερμήνευσε σπουδαία τον μονόλογο γεμίζοντας την σκηνή με το παίξιμο της.

Η σοπράνο Μαριμέλ Χρύση ερμήνευσε τους ρόλους της Βίας και της Θεάς Αθηνάς με τον δικό της πρωτότυπο τρόπο. Η φωνή της ωραία μεστή σπίντο – σοπράνο με εύκολες ψηλές νότες και γεμάτη την μεσαία φωνητική περιοχή από γρήγορο βιμπράτο. Η σκηνική της παρουσία εντυπωσιακή και με την απαιτούμενη αυστηρότητα απέδωσε σωστά τον ρόλο της Βίας με την ορμητική άρια, αλλά και τον ρόλο της Θεάς Αθηνάς στο φινάλε της όπερας. Δυο δύσκολους μουσικά ρόλους, από την άποψη ότι η μουσική γραφή είναι έντονα χρωματική με πλούσιες διαφωνίες. Αυτό απαιτεί από τον ερμηνευτή μια ιδιαίτερη προσοχή γιατί είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσει την φωνητική γραμμή όταν η μουσική συνοδεία δεν τον βοηθά απόλυτα. Εδώ στον Προμηθέα στους ρόλους της Βίας και Αθηνάς γίνεται μια προσπάθεια επανένταξης της κλασικής ρομαντικής όπερας με την μοντέρνα.

Στην κλασική εποχή της όπερας η συνοδεία συμπεριλαμβάνει και την μελωδική φωνητική γραφή, στην ρομαντική αργότερα άρχισαν οι συνθέτες να περιπλέκουν τα πράγματα προσθέτοντας αντίθετες αρμονικές γραμμές ταυτόχρονα με την τραγουδιστική γραφή. Καταλήγοντας στην μεταρομαντική εποχή που οι τραγουδιστές έπρεπε να σπουδάζουν και αρμονία για να καταλαβαίνουν την αρμονική γραφή του συνθέτη έτσι ώστε να μπορούν να ερμηνεύσουν την παρτιτούρα.

Η θέση των τραγουδιστών δυσκόλεψε περισσότερο με την πάροδο του χρόνου και κυρίως στην μεταμοντέρνα εποχή όπου άλλα τραγουδούσαν και άλλα άκουγαν σαν συνοδεία, σε πολλές περιπτώσεις συνθετών τελείως σε αντίθετες αρμονίες ή ακόμα και κλίμακες. Αυτή η περιπλοκή συνεχίστηκε έντονα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με καταστροφικό αποτέλεσμα για την όπερα διότι φτάσαμε στο επακόλουθο οι ακροατές που δεν ήταν απαραίτητα γνώστες να μην μπορούν να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις και τα θέατρα να αδειάζουν από κόσμο αφού δεν καταλάβαιναν τι άκουγαν. Το ανθρώπινο αυτί δεν μπορούσε να παρακολουθήσει την μουσική. Από την άλλη μεριά οι καλλιτέχνες ερμηνευτές δυσκολευόντουσαν να αποστηθίσουν τα έργα και προτιμούσαν πιο παραδοσιακά έργα όπερας που και το κοινό τα παρακολουθούσε πιο εύκολα. 

Έτσι έγινε ο διαχωρισμός εκ τον πραγμάτων στην κλασική όπερα που γεμίζουν ακόμα τα θέατρα και οι καλλιτέχνες χαίρονται να τα ερμηνεύουν και στην μοντέρνα που πια παρουσιάζεται περιστασιακά και ως είδος πειραματισμού. Το αποτέλεσμα ήταν να απορρίψουν οι λάτρες της όπερας όποια καινούργια προσπάθεια συγκαταλέγοντας την στην κακοφωνία του ακαταλαβίστικου της νέας εποχής. Αυτή η αντιμετώπιση δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες στους νέους συνθέτες που πρέπει πια να βρουν τρόπους να παρουσιάσουν τα έργα τους και να πείσουν το κοινό να τα παρακολουθήσει χωρίς την επικρατούσα αρνητική προκατάληψη. Παρόλα αυτά η όπερα Προμηθέας γίνεται θερμά αποδεκτή.

Στην ορχήστρα ήταν η Δανάη Κιουπούρογλου, φλάουτο ο Δημήτρης Σιδερής, όμποε και αγγλικό κόρνο και η Βιβή Κλεισούρα, πιάνο.

Η παραγωγή και τα κοστούμια ήταν από το Ελληνοαμερικανικό Κέντρο των Τεχνών.

Η Βραδιά Όπερας μέσα στον «Πολιτιστικό Σεπτέμβρη 2013» του Δήμου Περιστερίου, απέδειξε ότι η όπερα μπορεί να είναι και ένα λαϊκό είδος τέχνης ακόμα και στις μέρες μας. Επίσης η μουσική του συνθέτη Παναγιώτη Καρούσου μπορεί να ακουστεί και σε σοβαρές αίθουσες συναυλιών αλλά και μέσα σε ένα πάρκο με την ίδια ανταπόκριση από το κοινό, και να γίνει εξίσου αποδεκτή. 

Την παράσταση παρακολούθησε η Πρόεδρος του Φεστιβάλ, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Περιστερίου Μαίρη Τσιώτα - Μάρκου.